Το ελαιόλαδο κατατάσσεται σε τρεις ποιότητες. Πρώτον το „έξτρα παρθένο“ (ή „εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο“), δεύτερον το „παρθένο“ (ή „παρθένο ελαιόλαδο“) και τρίτον το λεγόμενο ελαιόλαδο λαμπάντε (που χαρακτηρίζεται επίσης ως „ελαιόλαδο“):

 

Για να παραχθεί το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, η συλλογή του ελαιοκάρπου θα πρέπει να γίνει στη βέλτιστη φάση ωρίμανσής του, απευθείας από το δέντρο, και να υποβληθεί σε επεξεργασία εντός λίγων ωρών σε ένα σύγχρονο ελαιοτριβείο, όπου κατά την παραγωγή δεν μπορούν να προκληθούν ζυμώσεις ή οξειδώσεις. Αυτό το λάδι θα πρέπει ακόμη να πληροί ειδικές χημικές και οργανοληπτικές προδιαγραφές. Έτσι, για παράδειγμα, βάσει νόμου, επιτρέπεται να περιέχει το πολύ 0,8 τοις εκατό ελεύθερα λιπαρά οξέα (καλύτερα είναι η τιμή να είναι κάτω από 0,5 τοις εκατό – δυστυχώς πλέον μπορούν να παραποιηθούν ακόμη και οι τιμές των λιπαρών οξέων.). Μόνο το γνήσιο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ωφέλιμο για την ανθρώπινη υγεία!

 

Το παρθένο ελαιόλαδο (δηλαδή, χωρίς το πρόθεμα „εξαιρετικό“) παράγεται όταν ο ελαιόκαρπος δεν ήταν εντελώς φρέσκος ή παρουσίαζε ζημιές ή ακόμη, αν το λάδι παράχθηκε σε ένα παλαιού τύπου ελαιοτριβείο. Τα ελεύθερα λιπαρά οξέα επιτρέπεται να υπάρχουν στο παρθένο ελαιόλαδο ως το ποσοστό του 2 τοις εκατό.

 

Το ελαιόλαδο λαμπάντε ουσιαστικά είναι ένα δύσοσμο και με δυσάρεστη γεύση λάδι, το οποίο παράχθηκε από ελαιόκαρπο που έχει συλλεγεί από το έδαφος, και είχε ήδη αρχίσει να σαπίζει ή να υπόκειται σε ζύμωση. Αυτή η κατώτατη κατηγορία κανονικά δεν θα έπρεπε να πωλείται προς άμεση βρώση. Από τον νόμο προδιαγράφεται, ότι το ελαιόλαδο

λαμπάντε επιτρέπεται να φτάσει στα σούπερ μάρκετ ως „ελαιόλαδο“ μόνο αφού υποβληθεί σε χημική διαδικασία εξευγενισμού και αφού αναμιχθεί με μικρή ποσότητα παρθένου ελαιολάδου.

 

Διαβάστε περισσότερα στον σύνδεσμο: Πληροφόρηση για Θέματα

Υγείας (στη γερμανική γλώσσα)